Verpleeghuis

Verpleeghuis

Verpleeghuiszorg

Betekenisvol met zorg en aandacht!

verpleeghuis

Bewoners

4A kamer 103 Dhr. Cornelis
4A kamer 105 Mevr. Peters
4A kamer 107 Dhr. Brouwers
4A kamer 109 Mevr. Koning – van de Berg

___________________________________________________________________________

woning 4A – kamer 103

Dhr. Cornelis | geb.datum: 31-07- 1939

Burg. staat: weduwnaar | geen kinderen

Anamnese: DM II | Neuropathie | hypothyreoïdie | beginnende dementie

Medicatie: Eltroxin 100 mcg 1 x dgs | Lantus 12 IE a.n. | Insuman Rapid 8 IE 3 x dgs voor de maaltijd

Dhr.Cornelis

Situatie: dhr. is sinds een half jaar opgenomen in het verpleeghuis van Hanzehospital, omdat dhr. zichzelf steeds minder kon redden thuis. Dhr. verwaarloosde zichzelf steeds meer en alleen verpleegkundige hulp thuis bood te weinig soelaas. De toenemende klachten t.g.v. van de neuropathie samen met de beginnende dementie zorgden voor gevaarlijke situaties, zoals verhoogde kans op vallen. Binnen Hanzehospital was het opvallend dat dhr. erg op zichzelf en weinig communicatief van aard was. Dhr. is zijn hele leven al alleen, maar het lijkt dat hij wat persoonlijke aandacht steeds meer kan waarderen. Een grapje hier en daar, een muziekje waar hij van houdt of een gesprekje op zijn tijd, je ziet dhr. dan ontspannen en zijn blik straalt tevredenheid uit. Op woensdagen komt huishond Hans op bezoek bij de bewoners, om te wandelen en te aaien. De bewoners waarderen dit bezoek en ook dhr. fleurt hier altijd van op. Dhr. is een echte dierenvriend. Hij heeft zelf altijd veel huisdieren gehad. De laatste weken echter is dhr. verminderd in energie en in het eten verslikt hij zich vaak. Dhr. is 3 kg afgevallen in twee weken tijd.

woensdagmiddag | 14.00 uur

Dhr. lijkt vandaag wederom zijn dag niet te hebben. Vanmorgen bij de de ADL was dhr. weinig spraakzaam, hij heeft hier en daar wat gehumd, verder was er geen gesprek mogelijk. De verzorging duurde langer dan normaal. Dit gebeurde de laatste maanden wel eens vaker, maar vanochtend was dit wel opvallend. Nu is het 14.00 uur en ga jij dhr. laten weten dat Hans de hond zo in de huiskamer aanwezig is. Dhr. kijkt je wat verward aan en lijkt je niet te begrijpen, ook komt dhr. moeilijk uit zijn woorden. – Wat denk je wat er aan de hand kan zijn? Welke interventies vind je van belang en waar leg je de prioriteit? 

Actueel | artsvisite donderdagochtend

Tijdens de artsvisite wordt besloten dhr. extra te controleren: 2x daags vitale functies meten gedurende 1 week. Daarnaast wordt besloten dhr. een  neusmaagsonde te geven zodat verder afvallen wordt voorkomen. 

Opdracht: breng een neusmaagsonde in bij dhr.

___________________________________________________________________

Woning 4A – kamer 105

Mevrouw Peters | geb. datum 03-10-1933

Burg. staat: weduwe | 2 dochters en 4 kleindochters

Anamnese: Afnemende spierkracht, gewichtsverlies en incontinentie

Medicatie: Vitamine B12 injectie 1000 mcg à 3 dagen i.m.

mevr. Peters

Mevrouw Peters is een hele lieve vrouw die eigenlijk altijd sterk en gezond in het leven heeft gestaan. Lang heeft ze met haar  man een eigen kantoorboekhandel gerund tot ver na het pensioen van het echtpaar. Dit was mogelijk omdat de oudste dochter het familiebedrijf over heeft genomen. Het echtpaar Peters is nog lang erg betrokken geweest bij het bedrijf. Dhr. Peters is echter 2 jaren geleden plotseling gestorven, hij is niet meer uit zijn slaap ontwaakt. Sinds het overlijden van dhr. heeft mevr. Peters eigenlijk de energie niet meer om te leven, zo lijkt het. Ze is de afgelopen twee jaren mentaal sterk achteruit gegaan en ook fysieke klachten zijn fors toegenomen. Van een zelfstandige vrouw is ze veranderd in een zeer kwetsbare vrouw, die erg in gewicht is afgenomen en de kracht niet meer heeft om goed voor zichzelf te zorgen. Mevr. is de laatste weken regelmatig door de benen gezakt, waardoor ze een paar keer is gevallen. De dochters van mevrouw maken zich grote zorgen om hun moeder. Ze heeft ook al aardig wat wondjes en blauwe plekken opgelopen op armen en benen. Een wond op het scheenbeen bestaat al langer dan 2 weken en lijkt maar niet te genezen.

Omdat mevrouw te zwak werd en daardoor niet meer voor zichzelf kon zorgen is zij opgenomen op de verpleegafdeling, in eerste instantie om aan te sterken. Ze krijgt extra voedingen aangeboden. De diëtiste is in consult evenals de mondhygiëniste. De arts heeft vitamine B injecties voorgeschreven. Aan deze injectie heeft mevrouw een grote hekel, bij voorkeur van mevrouw worden de injecties in haar bil toegediend.

Rapportage nachtdienst: Mevrouw heeft vannacht erg goed geslapen. We hebben haar in tegenstelling tot andere nachten niet 1x wakker aangetroffen. Vanochtend mevrouw geholpen naar het toilet m.b.v. de rollator. Het was opvallend dat haar incontinentie materiaal nog droog was en dat mevrouw eigenlijk ook niet hoefde te plassen. Voor de zekerheid heeft ze het wel geprobeerd, maar er kwam niets. Graag attentie vandaag of er voldoende urineproductie is.

Actueel: ochtenddienst | 10.00 uur 

Je komt bij mevrouw om haar injectie toe te dienen. Je treft haar met een rood gelaat in de rolstoel bij het raam. Mevrouw zegt dat ze het koud heeft. Wanneer je mevrouw observeert zie je in ieder geval dat het verband op haar scheenbeen is verzadigd. Je haalt het verband eraf en constateert een gele wond, dat vrij veel vocht produceert. Wat denk je? Welke keuzes maak je op basis waarvan en welke interventies voer je vervolgens uit? Verzorg de wond conform richtlijnen

  • Als interventie wordt geprobeerd mevrouw te motiveren tot toename van bewegen en meer voedingsstoffen tot zich te nemen. Je gaat met mevrouw zitten en past voor dit gesprek motiverende gesprekstechnieken toe.

____________________________________________________

Woning 4A – kamer 107

Dhr. Brouwers | geboren 16 februari 1935

Burg. staat: weduwnaar | 3 kinderen, 7 kleinkinderen

Anamnese: hypertensie | gemetastaseerd longca.

Medicatie:  Metoprolol 200 mg 1 x dgs, Paracetamol 1000 mg 4 x dgs, Morfine s.c. 5 mg z.n.

Situatie:

Dhr. Brouwers heeft sinds zijn tienerjaren altijd stevig gerookt. Drie jaren geleden werd echter longca. geconstateerd, waarvoor destijds een geslaagde operatie en nabehandeling d.m.v. bestraling heeft plaatsgevonden. Dhr. heeft sindsdien geen sigaret meer aangeraakt. Enkele maanden geleden viel het de kinderen op dat hun vader slechter ter been werd. Dhr. tilt nauwelijks zijn voeten op en struikelt snel. Nadat de kinderen deze zorg deelden met hun vader, bleek dat dhr. ook al lang toenemende pijnklachten heeft in rug en benen. Na onderzoek in het ziekenhuis blijkt sprake van rug- en botmetastasen, waarvoor dhr. geen behandeling meer wil ondergaan. Thuis blijven bleek o.a. door het toenemende valgevaar en zorg steeds moeilijker. In de laatste weken is een plekje voor dhr. gevonden in Hanzehospital, om de toenemende zorg voor dhr. te kunnen reguleren. Op zich gaat het nog best redelijk allemaal. De pijn is d.m.v. standaard paracetamol en – indien nodig – morfine goed te reguleren. Dhr. geeft zelf aan wanneer de pijn te hoog wordt en mag dan vragen om een s.c toediening morfine.

Actueel: dinsdagochtend 7.00

Dhr. belt de ochtenddienst en geeft aan dat hij een zeer slechte nachtrust heeft gehad. Je ziet een vermoeid gezicht dat verwrongen is van de pijn die dhr. op dit  moment heeft. Dhr. wil graag een dubbele dosis morfine deze keer, want de huidige pijn heeft hij nog nooit beleefd. Wat ga je ondernemen aan acties? Geef je toe aan de wens van een dubbele dosis? Welke verantwoordelijkheid heb/neem je hierin? Dien de juiste hoeveelheid morfine s.c. toe.

___________________________________________

Woning 4A – kamer 109
Mw Koning- van der Berg | geboren 7 juli 1940
Burg.staat: weduwe | 6 kinderen
Anamnese: DM II | Herseninfarct; halfzijdig verlamd (rechts)| Incontinentie | Obesitas
Medicatie: Ascal (1xdgs100mg), paracetamol (3x dgs 1000mg), Lantus (1xdgs 10 EH), Insuman Rapid (3x dgs voor de maaltijd 6 EH),
2x per week catheter doorspoelen met 100cc NaCl 0,9% vlgs protocol
Situatie:
Mw. is twee maanden geleden opgenomen in het verpleeghuis van Hanzehospital. Mw komt uit een verzorgingshuis, maar door verdere verzwaring van haar zorg was dit niet langer de juiste plek voor mw.  Ze heeft nu 24 uur per dag zorg in nabijheid nodig. Door recente verslechtering van haar mobiliteit heeft ze daarnaast tijdens de zorg extra hulp nodig wat betreft verplaatsing van bed naar de rolstoel en terug. Hier wordt een passieve plafondlift bij gebruikt.
Mw. Koning heeft moeite met wennen op haar nieuwe woonplek. De zorgmedewerkers en activiteitenbegeleiders proberen haar te betrekken in de activiteiten op de afdeling. Hoewel mw. trouw heen gaat neemt ze geen deel aan de activiteiten en kijkt ze alleen toe. In de communicatie tijdens zorgmomenten valt het de zorgmedewerkers op dat ze duidelijk en soms zelf wat dwingend lijkt in hoe ze de dingen wil hebben. Mw. krijgt elk weekend bezoek van haar kinderen. Hier leeft ze helemaal van op.
Mw. wil op de maandag graag in bed blijven om bij te komen van het weekend. Haar kinderen zorgen er in het weekend voor dat mw. haar koelkastje weer gevuld is.
Actueel:  Maandagmiddag | 12.45 uur
De zorgmedewerker kwam rond 12u mw haar middageten brengen. Mw. reageert amper op de medewerker en bij het ophalen van het bord heeft mw nog niks gegeten. De verpleegkundige wordt met spoed ingeschakeld om actie te ondernemen. Mw komt verward over, ze lijkt niet te weten wat ze moet doen met het eten en ze komt slechter uit haar woorden dan anders. Haar mond lijkt wat scheef te staan. – Wat denk je wat er aan de hand kan zijn? Welke interventies vind je van belang en waar leg je de prioriteit? 
De SBAR wordt gescoord op basis van de volgende gegevens: RR: 180/102 p. 96 t. 37.2  sat. 96% | urineproductie: 300 cc over de laatste 6 uren | bewustzijn: als bovenstaande vermeld |
Adem freq. 16 – Wat is de MEWS  score? Wat communiceer je naar de arts? Hoe urgent is de situatie volgens jou?